Eski zamanların düş bahçelerinde
Dizlerin kanardı,hiç ağlamazdın…
Çimenler yatağındı,
Bulutlar yorganın.
Kuşların özgürlüğünü kıskanırdın…
Sen ,eski zamanların
Büyülü şehirlerinde
En yüksek tepelerine çıkıp
Sonsuzluğa bakardın,
Uzun uzun…
Henüz keşfedilmemiş zamanın
Sıfır noktasını görmek istercesine…
Hayalinde yaşattığın,
Hiç bakmadığın o
Gözlerde kaybolur giderdin
Günlerce…
Eski zamanların düş bahçelerinde
En güzel sevdaları yaşardın
Özgürce…
Sevgi sözleri fısıldayıp
Rüzgarlara bırakırdın.
Gelip geçen kuşların
Kanatlarına bakardın
Her seferinde,
Bir cevap var mı diye…
Hüzün perde perde
İnerdi üstüne…
Eski zamanların düş bahçelerinde…
Başın eğilirdi önüne.
Rüzgarları dinlerdin yine de
Son bir umutla…
Gelir mi bir cevap diye…
Sonrası sitem….derin bir sitem…
Bundan sonra kapatıp
Hayallerinin kapılarını
Hiç kimsenin gözlerini
Hayal etmeyeceksin..
Sevda sözlerini fısıldamayacaksın
Eski zamanların düş bahçelerinde
Yağan yağmurlar altında..
İçindeki sağanaklar
Alıp götürdü en mahrem hayallerini…
Artık sevda masalı yazmayacaksın.
M.Özdaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder